หลักการเรียนรู้ 12 ประการที่ครูควรรู้ และ โมเดลปลาทู

โมเดลปลาทู

            โมเดลปลาทู (Tuna Model:thai-UNAids Model)  คิดขึ้นโดย ดร.ประพนธ์ ผาสุกยืด  เป็นแนวทางเบื้องต้นในการจัดการความรู้ และในการทำความเข้าใจ 3 ส่วนหลักของการจัดการความรู้ว่าสัมพันธ์กับบุคคล 3  กลุ่ม ในการดำเนินการจัดการความรู้เปรียบการจัดการความรู้ เหมือนกับปลาทูหนึ่งตัวที่มี 3 ส่วนคือ

           1. หัวปลา  หมายถึง  เป้าหมายหลักของการดำเนินการจัดการความรู้ สะท้อน "วิสัยทัศน์ความรู้ หรือหัวใจของความรู้ เพื่อการบรรลุวิสัยทัศน์ขององค์กร ส่วนที่เป็นเป้าหมาย  วิสัยทัศน์ หรือทิศทางของการจัดการความรู้  โดยก่อนที่จะทำจัดการความรู้ ต้องตอบให้ได้ว่า "เราจะทำ KM ไปเพื่ออะไร " โดย "หัวปลา" จะต้องเป็น "คุณกิจ" หรือผู้ดำเนินกิจกรรม KM  ทั้งหมด บุคคลที่มีความสำคัญในการส่งเสริมให้เกิดหัวปลาที่ชัดเจน คือ "คุณเอื้อ(ระบบ)"

          2. ตัวปลา  หมายถึง  การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ หรือการแบ่งปันความรู้ (KS)  เป็นส่วนของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ บุคคลสำคัญในการส่งเสริมให้เกิด "ตัวปลา" ที่ทรงพลังคือ "คุณอำนวย" ซึ่งจะมีบทบาทสำคัญที่จะช่วยกระตุ้นให้ "คุณกิจ" มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ความรู้ โดยเฉพาะความรู้ที่ซ่อนเร้นที่อยู่ในตัว "คุณกิจ" พร้อมอำนวยให้เกิดบรรยากาศในการเรียนรู้แบบเป็นทีม  ให้เกิดการหมุนเวียนความรู้ ยกระดับความรู้และเกิดนวัตกรรม

        3. "หางปลา" หมายถึง  ขุมความรู้  (KA) ที่ได้จากการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ผู้สกัดขุมความรู้ ออกมาจากกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้และบันทึกไว้ใช้งานต่อ คือ "คุณกิจ"  โดยที่การจดบันทึกขุมความรู้ อาจมี "คุณลิขิต" เก็บสะสม "เกร็ดความรู้" ที่ได้จากกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ "ตัวปลา" ซึ่งอาจเก็บส่วนของ "หางปลา" ด้วยวิธีต่างๆ เช่น ICT  ซึ่งเป็นการสกัดความรู้ที่ซ่อนเร้นให้เป็นความรู้ที่เด่นชัด นำไปเผยแพร่และแลกเปลี่ยนหมุนเวียนใช้ พร้อมยกระดับต่อไป

ขอขอบคุณข้อมูลจาก : https://www.gotoknow.org/posts/204439

         ความรู้ที่ได้ในวันนี้ ( 05/08/58 )

   จากที่อาจารย์ให้เพื่อนๆทั้ง 10 คน มาพูดเกี่ยวกับตัวเองคนล่ะ 5 นาที ทำให้ผมได้รู้ถึงเรื่องราวประทับใจต่างๆของเพื่อนๆ ทั้งเรื่องราวที่เพื่อนได้มีโอกาสทำงานในช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา เรื่องมิตรภาพต่างๆของเพื่อนๆในหลักสูตร เล่าเรื่องที่ต้องปรับตัวในการเข้ามาใช้ชีวิตในมหาลัย ซึ่งถ้าอาจารย์ไม่ให้เพื่อนออกมาเล่าประสบการณ์ผมก็ไม่มีทางที่จะรู้เรื่องที่เพื่อนๆประทับใจเลย ซึ่งอาจารย์ได้บอกถึงเหตุผลที่ต้องให้เพื่อนๆทุกคนในห้องรวมทั้งตัวผมเองออกมาพูดถึงเรื่องราวประทับใจซึ่งที่พวกเราพูดมาทั้งหมดทุกคนนี้ก็ถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยนความรู้กัน ซึ่งก็เหมือนดังที่อาจารย์สอนว่าเมื่อเราเอาความรู้ของเรามาถ่ายทอดให้เพื่อนๆรู้ และเราฟังจากที่เพื่อนๆถ่ายทอดมาให้เรา ซึ่งมันทำให้เราได้มีความรู้ใหม่ๆเกิดขึ้น